landklinika.pl

misha napisał:


Masa prawie 80 kilo. Zasięg w Zakopanem po górkach i tym co widać na filmie 45km. max jak jechałem po asfalcie lekko z górki 41km/h. To prototyp, trochę ma jeszcze za mało baterii i przednie wahacze za słabe. Dla mnie największy szok zjechałem nim z 7 stopni.

Qurwa.... Michnik, nie zdziwię się jak w 2021 wleziesz na Nanga Parbat

Krakus napisał:

3 raz...

internet jest szybszy niż ja=]
udało się zebrać wszystkie udogodnienia i rozwiania w jednym miejscu.

miłego=]

Michał czy kwestia mieszkania aktualna? Pisałem PW.

Pozwolę sobie wrzucić, bo na YT coś mało wyświetleń

Michał był u mnie z tym moplikiem, konstrukcja jest czaderska. Wszystko nitowane jak w samolotach.

Michała auto niedawno było u mnie we wiosce na grillu ale to jacyś sprytni jechali. POnoć porzyczyli na wyjazd od Michała...

Link do patronite

Dawno tu nie zaglądałem. Mam dziś dzień odpoczynku w trasie, więc pomyślałem, że napiszę parę zdań – bo w sumie to właśnie tutaj wszystko się zaczęło. I naprawdę sporo z Was przyłożyło się do tego, że Def zrobił to, co zrobił.

Jestem już w drodze ponad 9 miesięcy. To drugi projekt z Defem – tym razem trasa Polska–Australia. Został najważniejszy etap: przeprawa auta z Indonezji do Australii. Najtrudniejszy, bo australijskie przepisy dotyczące czystości mikrobiologicznej są powiedzmy, wymagające. A jak sobie możecie wyobrazić, 29-letni Def, który przeszedł już swoje, nie należy do łatwych w czyszczeniu.

W tym projekcie towarzyszyli mi różni znajomi i moja siostra - każdy dołączał na jakiś etap. W trasie jestem już 9 miesięcy, cały czas poza Polską, ale od czasu do czasu wracam - na podanie leku w szpitalu i rehabilitację. I tak wyprawa rozciągnęła się już prawie na dwa lata. Def nadal daje radę, choć widać, że mu ciężko. Waży 3,5 tony przez wszystkie windy i dodatki. Przejechał Himalaje, był na 5246 m n.p.m., a w porze deszczowej przecieka jak sito. Dosłownie zrobiłem mu dziury w podłodze, żeby woda miała gdzie spływać. A jak była moja ukochana siostra, to przez przypadek wlała wodę do baku. Więc była akcja z czyszczeniem układu paliwowego - na szczęście działa i odpala od strzała. No i reduktor nieźle oberwał by go zapiąć trzeba przynajmniej dwa razy wsteczny wcisnąć. Dużo pomaga mi też ekipa, Pepek i Zabol, jak coś się dzieje, to na czerwonych łączach tłumaczą krok po kroku, jak naprawiać.

Pozdrawiam Was wszystkich i jeszcze raz dzięki, że maczaliście palce w tym, że ciągle jadę!

P.S. Mam też niezłego newsa - może do Australii doleci Maciej, z którym przejechałem obie Ameryki. Namawiam go, żebyśmy pojechali razem, jak za starych czasów. Powiedział, że gdyby to była Ameryka Południowa, to wchodzi w ciemno, ale Australia… to musi się jeszcze zastanowić!

Cześć kolego. Miło Cię widzieć.

Czekamy na wiecej fotek

Coś tam pamiętam, jak przez mgłę - 10 lat temu...






Jak wrócisz trzeba będzie jakieś spotkanie w plenerze zorganizować. Byłoby fajnie znów pogadać przy ognisku...

Trzymajcie się tam na drugim końcu świata! Powodzenia!

Kurde - Australia, tam się oddycha!
Ale super wyprawa przed Tobą: przestrzeń, czerwona ziemia, zapach, cuda.

Kiedyś czytałem o chłopach, którzy ciągnęli auto do Australi.
Wymagania sanitarne olbrzymie, głównie chodzi o czystość biologiczną.
Żeby im tam na kontynent jakichś nasionek czy innych robali nie przeszczepić.

Cieszę się, że ciągle napierasz. Powodzenia.

Ale stare foty ???? to był początek. Nic nie wiedziałem o 4x4 ????
Tak, fajnie by było przy ognisku jakoś pogadać.

Co do Australii to rzeczywiście jest grubo. Poznałem przez internet Włoch który czyścił 3 tygodnie td5-kę. Podobno inspektor w Australii wkładał palce w ramę sprawdzając czy jest tam pył. Ja najbardziej boję się o stan drzwi i grodzi bo trzyma się na taśmie. To znaczy taśma trzyma rdzę a on resztę. No i sprawdzają czy w bieżniku nie ma kamieni i takie tam... i zaglądają do chłodnicy czy robali nie ma - ale w Polsce kupiłem nową i będę zakładał przed wysłaniem.

Śledzimy, śledzimy. Babu co i raz zagląda co Ciebie i gdzie jesteś. Powodzenia na szlaku! Oby do rychłego zobaczyska.

No to jesteśmy w Dżakarcie. Przygotowania do wysyłki auta okazują się bardziej intensywne, niż się spodziewałem. Trafiliśmy na podwórko Budiego. Z jednej strony ma zakład produkcyjny / metal, konstrukcje, konkret. Z drugiej swój warsztat, w którym dłubie przy autach dla siebie, znajomych i czasem dla takich przejezdnych jak ja, same Landrovery. Dwa lata temu pomagał Włochowi, który tak jak ja teraz szykował Defa do Australii. Budi to wesoły sześćdziesięcioparolatek, który powtarza, że nie mam się stresować, bo mi pomoże. Mówi na mnie „Gila" wariat, i dodaje, że lubi takich wariatów. Uparł się, że oprócz sprzątania i malowania zrobi też porządny przegląd. Z silnika ciekło mi przez jakieś dekielki - wyrzucił je i założył ocynkowane. Dzisiaj znalazł wodę w kulach i luźny drążek kierowniczy. Lista się wydłuża. Ale jak zobaczyłem, że nawet przedni most już rozebrany, to przyznam - trochę mnie zgięło. Zacząłem się zastanawiać, jak to się wszystko dalej potoczy, ale na pocieszenie sam Budi ma kilka Land Roverów / większość to 300Tdi a wśród nich prawdziwy oryginał z Camel Trophy. Kosmos. A śpię tak i tak kolo mieszał lakier do Defa:

„Gila -Wariat trafne określenie, wioząc Cię na chyba Łaskie Torfy i słuchając o Twojej i Maćka wyprawie miałem właśnie takie poczucie, wydawało mi się wtedy że jesteście już na życiowym finiszu z wyprawami, że jeszcze ta jedna i koniec. Od tamtego czasu a był to chyba 2017 wgniotłeś mnie kilka razy w fotel swoim podróżami- projektami. Powodzenia i Spełnienia

Hej, Czy ktoś może mi podpowiedzieć, jak wpisać w internet, żeby znaleźć tę część? Chodzi o jakąś podkładkę stabilizującą przegub / dokładnej nazwy nie znam. Powoli zaczynam kompletować apteczkę do defa i Budi ten znajomy z Indonezji powiedział że mam kupić i też wziąć dla niego bo jest mało dostępne w Indonezji