landklinika.pl

Misha, VMatas, Palor - w trasie szczególnie ciepło Was wspominaliśmy.

Arturrr napisał:



Poprosimy o relację ze szczegółami

O to to! I to taką okraszoną na bogato fotkami.
Artur, do dzisiaj wspominam Twoją relację z Albanii...

Fazi napisał:


Ja natomiast z Gruzji wspominam.

Miło to słyszeć chłopaki, że ktoś te relacje czyta.
Prawdę mówiąc - kombinowałem, żeby już więcej relacji nie pisać.
Bo to zajmuje kupę czasu, mnóstwo wieczorów, a jeśli ktoś planuje
wyprawę, to i tak pyta na forum, i wtedy robią się gorące, rzeczowe,
aktualne dyskusje.

Ale na takie słowa zachęty - cóż innego mogę zrobić?
Fazi, Savik, Gosia - lejecie miód na moje serce.
Chociaż od miodu to specjalistą są akurat Basia i Robbil,
dzielni i przesympatyczni towarzysze tej wyprawy.
Niejedni się przekonali na własnej skórze, jakie to ważne na wyjeździe.

No dobra, dosyć tego lizania... miodu

Savik - szacun dla Twojej/Waszej relacji z Ameryki.
Chciałbym powiedzieć, że wy to macie dobrze:
wracacie do domu a relacja już gotowa.
Ale wiem, jak dużo wysiłku, czasu i zacięcia to wymaga,
żeby po całym dniu jazdy siadać do kompa, pisać, wybierać
a potem szukać sieci i zamieszczać.

Arturrr napisał:


Z drugiej strony patrząc - przeglądając zdjęcia i pisząc przeżywasz to jeszcze raz

To prawda, Misha. Przezywam jeszcze kilka miesięcy, bo ten proces
pisania tak długo u mnie trwa. Wiadomo, nie dzień w dzień, ale przedłuża się
ta przyjemność jak dobry seks.

Dorzucę jeszcze kilka drobiazgów.
Z inwestycji przed wyprawą najbardziej sprawdziły się 3:
- lodówka sprężarkowa (wreszcie): bez niej byśmy umarli
od upałów Uzbekistanu.
- nowe zawieszenie, Terrafirma +300 kg: bez niego nasze auto
by umarło, klękło i się zapadło we wszystkie dziury naszej drogi.
- filtr cyklonowy na snorkela: bez niego też byśmy dali radę,
ale gdy czasem go opróżniałem, to zbierało się sporo różnego
syfu. Bez cyklona trafiałoby to na główny filtr. Cyklon
rzeczywiście działa.

Wątek o webasto nie pracującym na wysokości zniknął z forum,
więc tutaj dodam, jak było.
Bywało w górach chłodno, ale na granicy potrzeby odpalania piecyka.
W górach, to znaczy na wysokości 2500 - 3500 metrów.
Robbil raz spróbował odpalić swojego powietrznego Ebera,
bez modułu wysokościowego, akurat na wysokości 3400 metrów.

Po ustawieniu maksymalnej temperatury, żeby wymusić pracę
wentylatora na najwyższych obrotach, piecyk kaszlał, krztusił się
i dymił na biało. Wyłączył się i spróbował znowu. I wtedy zaskoczył
i grzał. Na 3400 metrach.

Najważniejsze to mieć ciepły śpiwór. Strzyżonego pan bóg strzyże (jak mawiają w ZUS-ie)

Arturrr napisał:


Dzięki! Ostatnio to głównie zasługa Kai. Pisze w trasie, ale i tak mamy jakieś 3tyg. do tylu.
Długa wyprawa jednak to co innego. Można się tak zorganizować, żeby coś napisać raz na kilka dni. Trudniej bywało z dostępem do Internetu. wczoraj niestety ugotowałem skutecznie laptopa, więc będzie jeszcze trudniej, ale musimy to doprowadzić do końca.
Ciekawią mnie Wasze wrażenia ze Stanów, bo jest to kierunek, który nas bardzo interesuje, jak już się „odkryjemy”.

Stany - z racji krótkiego czasu wyprawy i dużego dystansu - ledwie liznęliśmy.
Chłopaki z Land4travel mają na ich temat więcej do powiedzenia.
Postaram się opisać wrażenia w relacji z wyprawy.
A do czasu publikacji moja pamięć wewnętrzna jest do dyspozycji.

A propos ugotowania laptopa - mieliśmy realny problem z temperaturą pracy
urządzeń elektronicznych. Tablety nawigacyjne i telefony w upałach od 35 stopni
odmawiały współpracy. Zawieszały się, ale przede wszystkim przestawały się ładować.
Sterownik uznawał, że temperatura baterii jest awaryjnie zbyt wysoka i przestawał
ładować. A praca z włączonym odbiornikiem GPS dość szybko rozładowywała urządzenia.

Montaż tableta na podszybiu jest chybionym rozwiązaniem, bo nagrzewa się dodatkowo.
Ale i gdzieś głębiej, w cieniu temperatura była zbyt wysoka do ładowania baterii.
Zawijałem tableta w wilgotny ręcznik i wyciągałem tylko w momentach nawigacyjnie
ważnych. Robbile wkładali telefon do lodówki. To wszystko nie było śmieszne.
Ale do opanowania.

Silniki i ludzie w takich temperaturach radzili sobie znacznie lepiej

Hej, hej, jesteśmy i my Niby 80 km różnicy w trasie, a tydzień różnicy w powrocie
A tak serio to od powrotu praca od 6tej do 23ej. Niestety w życiu zawsze jest coś za coś
Ale do rzeczy, tak jak Arturrro pisze było wszystko, od śniegu po mega upały, od szczytowania po depresje, od pustyni po przepiękne zielone doliny i góry w Kirgizji. I to właśnie Kirgistan okazał się tym najpiękniejszym ze stanów które odwiedziliśmy. Mam małe porównanie z tym jak wyglądał pod koniec września i jak dla mnie ten lipcowy jest 100 razy piękniejszy. Ośnieżone szczyty, piękne zielone zbocza i doliny, tabuny biegających koni, stada owiec i jaków. No i bobaki, i piękne jeziora.Zresztą tam praktycznie każda droga przynosi jakieś nowe piękne widoki. Moglibyśmy tam wracać od razu. Uzbekistan, byliśmy, widzieliśmy, starczy. Kazachstan, stolica fajna, warto zobaczyć Park Ałtyn Emel i jeziro Kaindy. Kanion Szaryński to już atrakcja typowo turystyczna i zjazd na dół nie możliwy Za to stara droga wzdłuż wąwozu z fajnymi widokami, tylko z jednej strony jest zakaz wjazdu. Co do czasu wyjazdu to faktycznie miesiąc to jest zapierdziel. No może poniosło nas trochę za daleko na Czelabińsk, Ufa, (jak ktoś chce tak jechać, to niech przygotuje się na remonty, ograniczenie prędkości, i chyba wszystkie tiry z Rosji jadące po tej drodze. Zrobienie 600 km przez cały dzień jazdy od wczesnego rana do zmroku jest mega sukcesem ) ale mieliśmy okazje "zaprzyjaźnić" się z komarami Syberyjskimi Bo to chyba były te wredne stworzenia.
Co do aut i ich awarii, to chyba najsłabszym ogniwem są nowe części zacinający się nowy termostat (gdyby nie dodatkowy wskaźnik tem. to pewnie zagotowałbym silnik) źle zrobiona rurka wspomagania u Arturrra. Reszta to standardowe awarie typu zepsuty zamek tył, pękający wieszak koła zapasowego, oberwana osłona tarczy chamulcowej. Jak na przejechane prawie 15 tyś km w nie łatwych warunkach i bardzo mocno zapakowanymi autami było ok. Sprawdza się stara zasada, jak się dobrze przygotuje, to się nie psuje

Arturrro, pomył wyjazdu bardzo fajny za to organizacja i przygotowanie z braku czasu mieliśmy raczej słabe.Ale wyszło SUPER i to jest najważniejsze. WIELKIE DZIĘKI za Wasze super towarzystwo No i szczególne podziękwania dla Naszej Zaklinaczki pogody

Dziękuję Robert, przekażę Czarodziejce.

Jak na słabe przygotowania, to przed żadną wyprawą tak się
nie napracowałem, jak tym razem. Z Twoją pomocą.

Dla mnie wyprawa zaczęła się trzy miesiące przed wyjazdem,
a potem obudziłem się dopiero gdzieś za Uralem i wtedy
zacząłem współprowadzić auto. Do tego momentu dzielnie jechała
Agnieszka, zaklinaczką zwana.

Fajnie się czyta takie relacje - znów się potwierdza, że na udane wakacje trzeba sobie zasłużyć. Czas spędzony na przygotowaniach, planowaniu i "odrobieniu lekcji" po poprzednich wyjazdach procentuje do kwadratu.

No, to teraz najważniejsze: Dawać kurła foty!

A już przed Kazaniem. Jedziemy dalej.

Oj, kurde, z fotami to się będę woził do grudnia.
A wtedy to wszyscy o wyprawie zapomną.
Ważniejsze będą przyszłe wyprawy.

Pracuje się nad fotami.

Kazań - przepiękny kreml, warto zjechać z trasy i zajrzeć do miasta.

Arturrr napisał:

Nie poddawaj się! Ludzie tu wchodzą, czytają, czekają...

Kreml obejrzany, teraz jednym okiem popatrzyliśmy na Ufę, jedziemy dalej w stronę Uralu.